Dunungan – fbs*)

Tungtungna kudu aya nu lekasan, aya wates nu jadi wasit.

Photo : Dokumen pribadi
Photo : Dokumen pribadi

Poé Ahad waktu nu merenah pikeun kumpul jeung kulawarga, sanggeus saminggu campleng babakti ka lemah cai.

Hanjakal éta téh ukur lamunan, sabab geus rék sataun teu bisa ngalakonan. Saptu-ahad kudu asup gawé, ngabaturan dunungan.

“Akang téh badé kikieuan wae?, iraha waktos kanggé kulawargi?, urang ogé teu acan ngalongok Ema di lembur” Sora Jikan, matak marojéngja.

Lahaola, gidig ka kantor. Muru ka rohangan dunungan, kabeneran geus aya.

“Hapunten pisan pa, dinten ieu neda widi, bade ngalongok pun biang di lembur, teu damang wales.”

Gantawang téh dunungan, “Belegug Sia mah!!!, indung gering mah nu datang lain manéh, tapi Dokter!!!”

Teu loba carita, amit mundur bari nahan amarah rasa, tutup lawang sigotaka.

“Héy manéh rék kamana?, ieu gempungan rék dimimitian!” Sora dunungan nyalukan, teugeug.

“Pék hakan nagara ku Sia, Indung Aing mah utama” Gerendeng haté nu gudawang. Raga ngungkug, muru ka lembur. Néang Ema jeung Apa di tutugan Gunung Patuha. (AKW).

Catetan :

Fbs : fiksimini basa sunda, sebuah genre penulisan fiksi berbahasa sunda dengan maksimal 150 kata yang sudah membuat sebuah jalinan cerita.