CILILIN, akwnulis.com, “Sia mah borangan, leutik burih!!” nongtoréng kalimah kasar nu nyeceb kana mamarasna.
Éta kalimah aheng dina guneman wengi ieu sareng Ama Sepuh.
Sakedapeun mah rada olohok, naha geuning nyariosna kitu. Tapi tangtos saé sangka wé, panginten éta téh kalimah pangrojong supados ngagugah manah ngalunturkeun kahoréam, ngiring adu jajatén di pakalangan.
Sim kuring mung imut sauted, teras amit mundur. Nebihan Ama Prabu, ngadon mapay deui raratan kahirupan nu pinuh carita ngayas ogé ngahelas.
“Naha geuning teu aya waleran?” soanten Ama aya gigireun.
Gebeg! teu wantun nolih, bilih bendu deui.
“Jang, putusan aya di hidep. Tapi naha moal kuciwa mun di pakalangan, nu tanding téh teu puguh saha timana!”
“Nyanggakeun sadaya-daya Ama, insyaalloh moal janten padang kurusétra. Tapi mugi-mugi ngahasilkeun ksatria nu sakti mandraguna.”
Bari nepak taktak, Ama Prabu sasauran, “Ngilu jeung teu ngilu mah ukur pilihan. Tapi panceg nyekel prinsip, éta nu bakal nangtukeun carita kahirupan”
Lawang sigotaka peuray, digentos caangna bulan di sisi wahangan pangharepan. (AKW).
***
*)fbs : fiksimini basa sunda, carita fiksi anu singket dina basa sunda téa geuning.
akwnulis 