Akwnulis.com | Pasteur. “Buru geura mandi Jang!!!”
Sora Ema ngagentraan, ningali Uing nu ngagojod kénéh, nangkeup guguling bari diharudum kampuh. “Sakedap Ma, rada rieut mastaka téh”
“Har, geuning teu ngeunah awak, cikan!” Tarang dicabak maké tonggong leungeun.
“Ah teu haneut teu sing, hudaaang!!!!”
Kampuh didudut, guguling ngacleng. Uing nyengir kuda, kusabab lain lawaneun, nya ngoréjat muru ka jamban.
Gejebur!!!
Segerr pisan.
“Jang ieu andukna” sora Ema hareupeun panto jamban.
Panto dipéléngékeun, “Hatur nuhun Ma”
Mandi bari hahariringan, teu poho dianggir jeung ngaruru. Duh nikmat pisan.
“Jang, bisi rék nyarap, bubuy sampeu jeung gula beureum geus sayagi yeuh”
“Muhun Ma!!!”
***
“Kang, tos réngsé ibakna?”
“Atos say, sakedap”
“Ieu tuang putra éé”
Soanten halimpu Ibu Negara éh pun bojo ngabubarkeun lamunan mencarkeun sawangan.
Bari ngaléngkah kaluar ti jamban, teu hilap ngadu’a, “Mugi Ema sareng Apa salawasna saréhat tur bagja di lembur singkur, Amiin.” (AKW).
akwnulis 