Nyoo Cai

FikminBasaSunda.

Ti lembur rebun-rebun muru ka dayeuh. Numpak élf si Kuluk, limaan nu boga kahayang. Teu pira, geus bosen papalidan di sungapan jeung teuleum di Leuwi Kuya. Hayang ngajaran ngojay di dayeuh.

Dua jam geus kaliwat basa si Kuluk nepi ka Cimahi. Jrut tarurun, Uing, Ogim, Opik, Endah jeung Adut. Beungeut aratoh da sakeudeung deui rék meunang pangalaman anyar, ngajaran ‘Balong ngojay’. Geus kabayang caina hérang jeung beresih teu kawas ngojay di leuwi nu kudu rancingeus. Bisi keur ngojay aya lélé konéng ngaliwat, atawa catang palid jeung oray cai, kudu geuwat disingkahan.

Anjog ka tempatna, kaciri loba jelema. Mayar tikét asup tuluy muru ka balong lega nu caina hérang bulao. Nonoman jeung wanoja balawiri ngan di kolor jeung cangcut ogé kutang wungkul.

Satengah jam uing jeung babaturan euweuh nu wani asup ‘Balong ngojay’, caringogo wé bari olohok. Ogim ngaharéwos, “Kumaha ieu lur?, suku jadi tilu!” Uing jeung babaturan tungkul babarengan. Éra. (AKW).

Author: andriekw

Write a simple story with simple language, mix between Indonesian and Sundanese language. View all posts by andriekw